Ver Mensaje Individual
  #11  
Antiguo 04-07-2004
santana santana is offline
No confirmado
 
Registrado: nov 2003
Posts: 1.030
Reputación: 0
santana cantidad desconocida en este momento
Cita:
Empezado por Eloísa
Dic unum, si vales, cur post conversionem nostram, quam tu solus facere decrevisti, in tantam tibi negligentiam atque oblivionem venerim ut nec colloquio presentis recreer nec absentis epistola consoler.
Dime tan solo, si puedes, por qué desde nuestra conversión monástica, qué decidiste tú solo, me has dejado con tanta negligencia caer en el olvido, por qué me has negado el júbilo de la entrevista, el consuelo de tus cartas...

Cita:
Empezado por Eloísa
Vitis aliene vineam, quam non plantasti, in amaritudinem tibi conversam admonitionibus sepe cassis et sacris frustra sermonibus excolis. Quid tue debeas attende, qui sic curam impendis aliene. Doces et ammones rebelles, nec proficis; frustra ante porcos divini eloquii margaritas spargis.

Tú trabajas ahora una viña que no has plantado, cuyo fruto único es la amargura, tus admoniciones resultan estériles, y vanas tus conversaciones sagradas. ¡Piensa lo que debes a la tuya, tú que cuidas la de otro! Tú enseñas, sermoneas a los rebeldes, y tus esfuerzos son infructuosos. Lanzas en vano a los puercos las perlas de una elocuencia divina...

Cita:
Empezado por Eloísa
Quam iocunde vero sint absentium littere amicorum, ipse nos exemplo proprio Seneca docet, ad amicum Lucilium quodam loco sic scribens: Quod frequenter mihi scribis, gratias ago: nam quo uno modo potes, te mihi ostendis. Numquam epistolam tuam accipio, quin protinus una simus.

Séneca, en un pasaje de las cartas a Lucilio, describe la alegría que se siente al recibir una carta de un amigo ausente. Os agradezco - dice - por escribirme con frecuencia. Vos os mostráis a mí así, de la única manera que os es posible. Cuando recibo una de vuestras cartas de inmediato estamos reunidos.

Saludos.
Responder Con Cita